برای گرفتن تصمیم های استراتژیک یا راهبردی، باید پنج گام اصلی را برداریم. در این مقاله، گام های مورد نظر را به اختصار شرح می دهیم.

توماس ال. ساعتی استاد عراقی الاصل ممتاز در دانشگاه پیتسبورگ بود. او در دانشکده تحصیلات تکمیلی تجارت جوزف ام. کاتز آن دانشگاه تدریس می کرد. توماس ال. ساعتی روز 18 ژوئیه در سال 1926 در شهر موصل عراق متولد شد و پس از یک سال مبارزه با بیماری سرطان در 14 آگوست 2017 درگذشت.

سلامت روان و تصمیم گیری دو جنبه مهم زندگی انسان هستند. سلامت روان به وضعیت بهزیستی عاطفی، روانی و اجتماعی مربوط است، در حالی که تصمیم گیری به فرآیند انتخاب یا انتخاب مسیر عمل از میان گزینه های موجود اشاره دارد. رابطه بین سلامت روان و تصمیم گیری پیچیده و چند وجهی است. هدف این مقاله بررسی رابطه سلامت روان با تصمیم گیری است.

زندگی پر از چالش است و گاهی اوقات با موقعیت‌های سختی مواجه می‌شویم که ما را ملزم به تصمیم‌گیری های دشوار می‌کند. این تصمیم‌ها می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر زندگی ما و اطرافیانمان داشته باشند. گرفتن بهترین تصمیم در شرایط سخت نیازمند بررسی دقیق گزینه‌های موجود و درک عمیق عواقب اقدامات ما است. در این مقاله، برخی از راهبرد‌هایی را که می‌توان برای گرفتن بهترین تصمیم در موقعیت‌های سخت به کار برد، بررسی خواهیم کرد.

تصمیم گیری و تصمیم سازی دو اصطلاحی هستند که بیشتر اوقات به جای یکدیگر به کار می روند، اما معانی متفاوتی دارند. تصمیم سازی به فرآیند شکل گیری یک تصمیم اشاره دارد، در حالی که تصمیم گیری به اقدام یا اجرای یک تصمیم اشاره دارد. درک تفاوت این دو اصطلاح در هر سازمانی بسیار مهم است، زیرا می تواند به تصمیم گیری موثر کمک می کند و به نتایج مثبتی برای سازمان و ذینفعان آن بینجامد.

تصمیم گیری فرآیندی حیاتی است که هر فرد، سازمان یا گروهی باید در مقطعی از زمان آن را بپیماید. گرفتن تصمیمی درست نیازمند رویکردی نظام مند است که تمامی عوامل مرتبط را در بر می گیرد، جوانب مثبت و منفی را می سنجد، و روندی منطقی را پیگیری می کند. با این حال، بر خلاف تصور برخی تصمیم گیری دانش کاملاً دقیقی نیست، و عوامل متعددی وجود دارند که می توانند بر نتیجه آن تأثیر بگذارند. این مقاله شش اصل پایدار در تصمیم‌گیری را بررسی می‌کند که می‌تواند به افراد و سازمان‌ها کمک کند تا تصمیم های آگاهانه‌تر و منطقی‌تری بگیرند.

فرآیند تحلیل سلسله مراتبی یا به اختصارAHP  یک رویکرد منعطف و ساختار یافته برای تصمیم گیری است که به سازمان ها کمک می کند تا اهمیت نسبی معیارها و گزینه ها را شناسایی و ارزیابی کنند. این رویکرد توسط ریاضیدان مشهور توماس ساعتی در دهه 1970 توسعه یافت و در دامه گسترده ای از کاربردها از جمله برنامه ریزی راهبردی، انتخاب تأمین کنندگان، تجزیه و تحلیل مالی و مدیریت پروژه مورد استفاده قرار گرفت. در این مقاله مروری بر روشAHP  ارائه می شود و مزایا و معایب آن را مورد بحث قرار می دهیم.

روش تصمیم‌گیری FAST یا به اصطلاح "سریع" یک رویکرد کاربردی و کارآمد است که می‌تواند به افراد یا سازمان‌ها در تصمیم‌گیری سریع و مؤثر در دنیای پرتغییر امروز کمک کند. واژه FAST متشکل از حروف نخست چهار واژه انگلیسی Facts به معنی حقایق، Assumptions به معنی مفروضات، Stakeholders به معنی سهامداران و Training به معنی آموزش است. در این مقاله، هر یک از مراحل روش FAST و مزایای آن را بررسی خواهیم کرد.

جملات تأکیدی مثبت به عنوان جملاتی  تعریف می شوند که برای تقویت و توانمندسازی فرد و تقویت تفکر مثبت استفاده می شوند. پژوهش نشان داده است که این گونه جملات  تأثیرات قابل توجهی بر سلامت روان، مهارت های تصمیم گیری و آسایش عمومی ما دارند. قدرت جملات تأکیدی از این واقعیت ناشی می شود که می توانند به افراد کمک کنند در انتخاب هایی که می کنند، اعتماد به نفس و امنیت روانی بیشتری داشته باشند.

تصمیم های ما مسیر زندگی ما را تعیین می کنند و با هر تصمیم بخش دیگری از زندگی یا حرفه خود را می سازیم. پژوهش های نوین نشان می دهند که ما روزانه (از لحظه ای که بیدار می شویم تا هنگام شب و زمان خواب) حدود 35000 تصمیم می گیریم. البته بخش قابل توجهی از این تصمیم ها به شکل ناخودآگاه در ذهن ما گرفته می شوند. اما اگر می خواهید بدانید برای تصمیم هایی که به شکل آگاهانه یعنی با اراده و تمرکز ذهن گرفته می شوند، به چه نکاتی باید توجه داشته باشید، این مقاله کوتاه را بخوانید.

یادگیری مهارت‌های تصمیم‌گیری برای رشد و تکامل کودکان ضروری است. با توجه به این که تصمیم گیری جنبه ای حیاتی از زندگی روزمره و حتی آینده شغلی  کودکان را شکل می دهد، یادگیری این مهارت برای آن ها امری حیاتی است. در این مقاله کوتاه، برخی از روش‌هایی را که والدین می‌توانند برای آموزش مهارت‌های تصمیم‌گیری به فرزندانشان استفاده کنند، بررسی می‌کنیم.

تصمیم گیری فرآیند مهمی است که می تواند بر بسیاری از جنبه های زندگی ما تأثیر بگذارد، از تصمیم های شخصی گرفته تا تصمیم های تجاری و سیاست های عمومی. در سال های اخیر، روش تصمیم گیری هوشمندانه یا به اختصار SMART به عنوان ابزاری برای کمک به تصمیم گیری به شکل فزاینده ای محبوبیت یافته است. شرکت ها، سیاست گذاران عمومی و سایر تصمیم گیرندگانی که نیاز به تصمیم گیری های دشوار دارند، از این روش به نحو گسترده ای استفاده می کنند.

SMART برگرفته از حروف نخست پنج واژه انگلیسی Specific, Measurable, Achievable, Relevant و Time-framed است. این روش بر این ایده استوار است که همه تصمیم ها باید بر اساس یک هدف و برنامه روشن باشند تا قابل دستیابی، مرتبط و از نظر زمانی معین باشند.

گرفتن یک تصمیم درست آن هم در مقطعی سرنوشت ساز از زندگی می‌تواند زندگی ما را برای همیشه به شکل مثبتی دگرگون سازد. پرسشی که در این میان مطرح می شود این است که چگونه می توانیم درست تصمیم بگیریم؟

نوشته: جیم فراولی

ترجمه: گروه مترجمان پایگاه دانش تصمیم سازی

انتخاب های دقیق و سنجیده شاید بهتر از تعیین ضرب العجل باشد. بر کسی پوشیده نیست که تغییر تقریباً از هر سو به سمت ما می آید. با پدیداری همه گیری کرونا، زندگی آن گونه که در گذشته می پنداشتیم به معنای واقعی کلمه یک شبه تغییر کرد. اکنون، تقریباً دو سال و نیم پس از این همه گیری، هنوز در فضایی مبهم به سر می بریم و عواقب بعدی و تأثیری که این پدیده زیستی بر زندگی‌مان داشته است را همچنان می بینیم و تجربه می‌کنیم.

اگر رهبری یک گروه در سازمانی را بر عهده دارید، این مقاله می تواند برای شما مفید باشد. تصمیم‌گیری خوب تفاوت میان پیروزی و شکست را در هنگام بحران نشان می دهد. اغلب کوچکترین تصمیم ها بیشترین تأثیر را دارند. رهبران سازمانی به خوبی از اهمیت استفاده از ابزارهای صحیح تصمیم‌گیری برای ایجاد نتایج مورد نظر خود آگاه هستند. جمع‌آوری هرچه بیشتر اطلاعات پیش از شروع فرآیند تصمیم‌گیری مهم است. ممکن است فرد به منابع مناسب دسترسی داشته باشد، اما امکان پذیر نیست که برای همیشه در شرایط "فلج تحلیلی" باشیم. در نهایت، هیچ تصمیم صد در صد کاملی وجود ندارد. این بدان معناست که باید در تصمیم‌گیری هایمان واقع بین باشیم.

برگرفته از: آنالیتیکس اینسایت


ترجمه: گروه مترجمان پایگاه دانش تصمیم سازی

 
هوش مصنوعی یکی از متحول کننده ترین فناوری هاست. این فناوری طی دهه گذشته توسعه یافته و سرانجام به اینجا رسیده است. در این عصر دیجیتال، هوش مصنوعی تقریباً در همه چیز برای ایجاد نتایج دقیق تر کاربرد یافته است. این کاربرد گسترده شامل هوش مصنوعی در داده های ترافیک گوگل برای مرتب کردن ایمیل های شما، فیس بوک برای داشتن ویژگی تشخیص چهره و پایگاه های رسانه های اجتماعی برای تغییر توصیه های شما در رابطه با یک محصول می شود. درست مانند تمام جنبه های دیگر زندگی، هوش مصنوعی نیز انقلابی در صنعت مالی و نحوه سرمایه‌گذاری در سراسر جهان ایجاد کرده است.

نوشته: بن کسنوچا
ترجمه: گروه مترجمان پایگاه دانش تصمیم سازی

در حال حاضر رابرت روبین شاید محبوب‌ترین مرد جهان نباشد، اما من همچنان فلسفه‌های تصمیم‌گیری او را که در کتاب خاطرات فوق‌العاده‌اش در "دنیای نامشخص: انتخاب‌های سخت از وال استریت تا واشنگتن" بیان شده است، تحسین می‌کنم. اخیراً ونچر هکس از سخنرانی های آغازین روبین این گونه نقل قول کرده است:

"تصمیم‌ها صرفاً بر اساس نتایجی که تولید می‌کنند قضاوت می‌شوند." اما من معتقدم که آزمون درست باید بر کیفیت تصمیم گیری تمرکز کند...

بیشتر وقت ها مغز برای تصمیم گیری به میانبرهایی تکیه می کند که در خود دارد. گاهی تمامی اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری را در اختیار نداریم و گاهی هم فقط از مقدار محدودی از اطلاعات موجود استفاده می کنیم. این یعنی که ما معمولاً تنها بر پایه ی واقعیت های محدودی تصمیم می گیریم و یا آن که تصمیم گیری ما بر پایه ی اولین چیزهایی هستند که مطابق با تجربه و دانش قبلی ما به ذهن مان وارد می شوند. این راهبردها به عنوان "اکتشاف" شناخته شده اند و می توانند برای سرعت و چابکی در تصمیم گیری مفید باشند، اما در همین حال می توانند به انواع خطاها نیز بیانجامند. بنابراین، خوب است از این واقعیت مطلع باشیم.

نقل مکان به شهری جدید، درخواست افزایش حقوق و دستمزد، شروع به کار در یک شغل دوم، جستجو برای یافتن یک شغل جدید یا یک دوست جدید و یا خدای ناکرده تصمیم گیری برای طلاق و اقدام برای جدایی هر یک می توانند تصمیم های بزرگی باشند. زندگی سرشار از تصمیم های بزرگ و کوچک است. اما برخی تصمیم ها نیازمند دقت و تعمق بیشتری هستند. بیشتر اوقات تردید ما در تصمیم گیری زمانی رخ می دهد که با گزینه ی بزرگی رو به رو می شویم و اقدام یا عدم اقدام ما می تواند نتایج متفاوتی را به بار آورد. وقتی از مطلوب بودن نتایج اطمینان نداریم، آن وقت در تصمیم گیری متوقف می شویم و از گرفتن تصمیم نهایی منصرف می شویم. می خواهیم پشت چیزی پنهان شویم و امیدواریم که نیاز ما به انجام کاری یا گرفتن تصمیمی خود به خود بر طرف شود.

برای پیاده سازی الگوی تصمیم سازی پیش نگر در یک سازمان نیازمند طراحی و استقرار ساختار کاربردی و اجرایی هستیم که این کار را امکانپذیر سازد. طراحی و استقرار چنین ساختاری در پنج گام صورت می گیرد. در این مطلب می خواهیم گام های مربوط را یک به یک معرفی نموده و شرح دهیم.

اگر ایده ی ارزشمندی را در زمان درستی به اجرا درآوریم، نتیجه ی حاصل از آن می تواند بسیار ارزشمند باشد. چنین ایده هایی چندین میلیون دلار و چه بسا بیشتر می ارزند، زیرا شرایط حال و آینده ی ما را دچار تحول و دگرگونی چشمگیر می سازند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ، کسب و کارهای موفق و محصولات پرفروش همگی بر پایه ی مطرح کردن یک ایده ی جذاب در زمان درست شکل گرفته اند. اما چه چیزی به شکل گیری چنین ایده هایی کمک می کند و برای خلق چنین ایده هایی به چه چیزهایی نیاز داریم؟

مهمترین گام در مدل تصمیم‌سازی پیش‌نگر، تجزیه و تحلیل اطلاعات پیرامون رویدادها و روندهایی است كه می‌توانند بر تصمیم تأثیر بگذارند. ”خلاصه‌ی رویداد“ گزارش كوتاه و سند فشرده‌ایی است كه رویداد را برای فرد تصمیم گیرنده به شكل موجز و چكیده بیان می‌كند. یك نمونه از خلاصه‌ی رویداد که حدود دو صفحه متن خواهد بود شامل بخش‌هایی به این شرح است: توصیف روندها، نیروهای محرك، افراد و گروه‌های ذینفع احتمالی، پیش‌نگری چشم‌اندازهای آینده و پیامدهای احتمالی برای تصمیم. برای تهیه ی چنین گزارشی ابتدا باید اولویت‌سنجی مناسبی از رویدادها داشته باشیم. اما چگونه باید اولویت‌سنجی کنیم؟

ترس از تصمیم گیری که گاهی از آن با عنوان فوبیای تصمیم گیری یاد می شود، در عمیق ترین احساسات، عواطف و حالات روانی انسان ریشه دارد. تصمیم گیری مهارتی است که می تواند آموخته شود، اما ترس از تصمیم گیری تنها به فقدان تسلط در مهارت تصمیم گیری مربوط نمی شود. یکی از مهمترین دلایل ترس از تصمیم گیری، عدم آگاهی فرد تصمیم گیرنده از پیامدهای تصمیم پیش رو است. به اذعان روان شناسان و کارشناسان دانش تصمیم، بدون آشنایی با این ترس و ریشه‌های آن، نمی‌توان مهارت تصمیم گیری را آموخت.

در مدل تصمیم سازی پیش نگر با پایش محیط بیرونی، رویدادهای در حال ظهور را كشف و شناسایی می کنیم و با یافتن موقعیت آن‌ها در چرخه‌ی حیاتشان از آن ها به نفع تصمیم سازی هایمان استفاده می کنیم. برای این کار به ابزارهایی نیاز داریم. ابزارهایی که در ادامه مطلب معرفی می شوند، برای كشف و شناسایی رویدادهای در حال ظهور به كار می روند.

مدل تصمیم سازی ای دابل دی آی ایی یا به اختصار (ADDIE) با هدف طراحی و اجرای تصمیم های با کیفیت تدوین شده است. این مدل تصمیم سازی تجاری را تسهیل می کند. رویکرد اساسی این مدل در تصمیم سازی نیازسنجی، طراحی و اجرای اثربخش تصمیم با پیشنهاد بهترین تصمیم ها است. تلاش طراحان این مدل تصمیم سازی بر این باور استوار بوده است که ابتدا باید نیازهای مشاوره ای و تصمیمی افراد را به خوبی درک نمود و با توجه به شرایط آن ها بهترین مدل تصمیم سازی را ارائه داد. هنر این مدل در ایجاد توازنی هوشمندانه میان بنیان های علمی تصمیم سازی و نیازهای افراد است به گونه ای که بتوان بهترین گزینه های تصمیمی را طراحی و اجرا نمود.

ناتوانی در پیش‌بینی تغییرات و تحولات محیط می‌تواند پرهزینه و جبران ناپذیر باشد. تصمیم سازی پیش‌نگر روشی كارآمد در عصر تحولات مداوم است. این مدل تصمیم سازی به شما كمك می‌كند از دریای متلاطم ناپایداری به سلامت گذر كنید و در ساحل فردا، فاتحانه با تصمیمی استوار فرود آیید. هر بازیگر شطرنج، استراتژیست نظامی یا ورزشكار می‌تواند به شما بگوید پیش‌نگر بودن چه سودمندی‌هایی به همراه دارد. اما راز بینش پیش‌نگری چیست و چگونه می‌توان از آن در تصمیم سازی سود برد؟

نباید انتظار داشت نخستین تصمیمی كه در ارتباط با موضوعات تجاری یا کسب و کار به ذهن ما وارد می شود از هر نظر ایده‌آل باشد، بلكه باید جرأت داشت و تلاش نمود كه تصمیم نهایی را با هدف دستیابی به 75% صحت و مناسبت، طراحی و اجرا نمود. مدل تصمیم سازی تایدا (TAIDA) که عنوان آن در حقیقت ترکیبی از حروف اول پنج واژه ی انگلیسی است، شیوه‌ایی استاندارد را معرفی می کند که با استفاده از آن می توان به نگرشی درست در زمینه ی تصمیم سازی تجاری دست یافت. آنچه در این مدل تصمیم سازی حائز اهمیت است، رعایت گام های متوالی آن است. اما تایدا دقیقاً چیست و چه مراحلی دارد؟

تصمیم گیری عقلایی یکی از آرزوهای دیرینه ی انسان بوده است. هر انسانی ذاتاً علاقه مند است بهترین تصمیم ها را برای کار و زندگی خود بگیرد و کلید دستیابی به این آرزو در دستان تصمیم گیری عقلایی است. اما تصمیم گیری عقلایی چیست؟ چگونه می توانیم تصمیم هایی بگیریم که عقلانی و خردمندانه باشند؟  

هر فردی در مسیر بلوغ و تکامل تصمیم هایی می گیرد که عجولانه و بدون تفکر هستند و در بیشتر مواقع نتیجه ایی جز پشیمانی فرد تصمیم گیر ندارند. اغلب نوجوانان و به ویژه جوانان از چنین تصمیم گیری هایی رنج می برند زیرا با رفتارهای عجولانه فرصت های مهم زندگی خود را می سوزانند و در مواقعی نیز موجب رنجش دیگران می شوند. برای نمونه قضاوت های نسنجیده و زود هنگام به برخی تصمیم های عجولانه می انجامند که جبران نمودن آن ها کار دشوار و بعضاً محالی است. هم اینک که این مطلب را می خوانید، جوانانی تنها به دلیل همین تصمیم گیری عجولانه در کنج زندان ها و ندامتگاه ها در حال پرداخت تاوان بی فکری و عجله کردن در تصمیم گیری هایشان هستند. واقعاً چگونه می توانیم با تصمیم گیری عجولانه مقابله کنیم و از تصمیم هایی که می گیریم پشیمان نشویم؟

به جز اولیای الهی هیچ کس نمی تواند ادعا کند تصمیم هایی که در طول زندگی گرفته همگی درست و بی عیب و کم و کاست بوده اند. به طور کلی انسان موجودی خطاپذیر است و همواره این احتمال می رود که در تصمیم گیری هایش دچار لغزش و اشتباه شود. اما بررسی زندگی انسان های موفق و مقایسه آن ها با افرادی که چندان موفقیتی در طول زندگی شان نداشته اند، نشان می دهد این گونه افراد افزون بر برخورداری از ویژگی های مشخص و متمایز کننده از توانمندی مهمی برخوردار بوده اند که به آن ها امکان داده پیش از عملی ساختن تصمیم هایشان آن ها را بازبینی و تحلیل کنند و با شناسایی نقاط قوت و ضعفشان، تصمیم های بهتری بگیرند. فراموش نکنیم که زندگی امروز هر فردی تا اندازه ی زیادی نتیجه ی تصمیم هایی بوده که تا کنون گرفته است. اگر بتوانیم تصمیم هایمان را درست تحلیل کنیم، نه تنها تصمیم های بهتری می گیریم، بلکه می توانیم به یک تصمیم ساز خلاق تبدیل شویم.

در سال های اخیر، دو اصطلاح "تصمیم سازی" با معادل انگلیسی Decision Making و "تصمیم گیری" با معادل انگلیسی Decision Taking در میان مترجمان و کارشناسان فارسی زبان مرتبط با علوم شناختی و مدیریتی کاربرد و رواج یافته اند. برخی بر این گمان هستند که این دو اصطلاح تقریباً یکی هستند و هیچ تفاوتی ندارند. برخی دیگر برای آن ها تفاوت و تمایز قائل هستند و کاربرد آن دو را متفاوت از یکدیگر می دانند. در این مطلب می خواهیم تفاوت این دو اصطلاح را فقط به لحاظ لغوی آن گونه که در زبان انگلیسی کاربرد دارند، تشریح کنیم.

تصمیم سازی به عنوان فرآیند بررسی، پیش بینی و ارزیابی پیامدهای حاصل از در پیش گرفتن گزینه های موجود و انتخاب قطعی یك گزینه برای رسیدن به هدفی مشخص تعریف شده است. تصمیم سازی  زمینه ی رشد عاطفی، اجتماعی و روانی فرد تصمیم ساز رافراهم می آورد. تصمیم سازی درست و سنجیده موجب دستیابی به موفقیت و شکل گیری احساس رضایتمندی در فرد می شود. هنگامی که افراد تصمیم صحیحی می گیرند و با پیامدهای مثبت تصمیم خود رو به رو می شوند،  حس مسؤولیت پذیری در آن ها توسعه می یابد و تکرار این رفتار به فرد كمك می كند پیامدهای تصمیم های خود را شخصاً بر عهده گیرد. اساساً افراد با تصمیم سازی  نیاز فطری خود به استقلال طلبی را ارضاء می کنند و با تصمیم سازی موثر و مطلوب اعتماد به نفس و خود باوری بیشتری می یابند.

تصمیم گیری به فرایندی گفته می‌شود که در آن فرد یا گروهی از افراد، با توجه به اطلاعات موجود و با توجه به هدفی که می‌خواهند دست یابند، یکی از گزینه‌های موجود را انتخاب می‌کنند. تصمیم گیری می‌تواند در موارد مختلفی از جمله زندگی شخصی، مدیریت، سیاست، اقتصاد و ... رخ دهد.