تصمیم برای طلاق یکی از دشوارترین تصمیم هایی است که یک فرد در برخورد با موانع زندگی مشترک ممکن است به آن بیاندیشد. چنین تصمیمی دشوار است، اما محال نیست. هیچ انسان منطقی و عاقلی دوست ندارد پس از گذشت مدتی از ساختن زندگی مشترک با فردی که از آغاز او را دوست داشته، ناگهان رشته ی پیوند را قیچی کند، همه چیز را با دستان خودش خراب کند و به هر علاقه و تعهدی پایان دهد. اما گاهی شرایط زندگی به حدی دردناک و غیرقابل تحمل می شود که فرد برای نجات خود یا خانواده اش گریزی از این کار ندارد.

آری، تصمیم گیری برای طلاق و جدایی بسیار دشوار است اما غیرممکن نیست. موانع متعددی در برابر چنین تصمیمی هستند، اما وقتی شدت ناراحتی ها از آستانه ی تحمل یک فرد عبور می کنند، تمامی این موانع یکباره فرو می ریزند و تصمیم گیری و اقدام برای طلاق کاملاً عملی به نظر می رسد. پرسشی که در این میان مطرح می شود این است که اگر به هر دلیل به چنین تصمیمی رسیده ایم، این تصمیم با توجه به شرایط ما تا چه اندازه عقلانی و خردمندانه است؟ آیا می توانیم آن را به تأخیر بیاندازیم یا کلاً از آن منصرف شویم؟ آیا می توانیم از همسرمان جدا نشویم و به زندگی مشترکمان ادامه دهیم؟ چگونه می توانیم سازگاری خودمان و طرف مقابل را با وضعیت موجود افزایش دهیم؟ چه تغییراتی باید در خودمان انجام دهیم تا طلاق شکل نگیرد؟ بهترین راه و تصمیمی که در برابر ما قرار دارد، در حال حاضر چیست؟

اگر در زندگی به مرحله ایی رسیده اید که شخصاً برای ازدواج و آغاز زندگی مشترک اشتیاق درونی و آمادگی مناسبی در خودتان یافته اید، می توانید برای این امر مهم تصمیم گیری کنید. مشکل در تصمیم گیری برای ازدواج درست از زمانی آغاز می شود که با تردیدهای ذهنی خودتان رو به رو می شوید. پرسش های جدّی و مهمی در ذهنتان مطرح می شوند که پاسخ مناسبی برای آن ها ندارید. هر قدر هم بیشتر فکر می کنید، این پرسش ها بیشتر و جدّی تر می شوند و تردید و دو دلی را در شما افزایش می دهند. گاهی اوضاع از این هم بدتر می شود. برای نمونه وقتی موضوع ازدواج خودتان را با اقوام و فامیل در میان می گذارید و از آن ها نظر خواهی می کنید، با دو طیف پاسخ کاملاً متفاوت رو به رو می شوید. کسانی که از ازدواج و زندگی مشترک خودشان راضی هستند، پیشاپیش به شما تبریک می گویند و حتی شما را تشویق نیز می کنند تا زودتر ازدواج کنید. آنهایی هم که ناراضی هستند و چه بسا کارشان به طلاق و جدایی رسیده، نه تنها شما را تشویق نمی کنند، بلکه شما را از عواقب منفی زندگی مشترک می ترسانند و شاید حرف هایشان شما را به کلی از ازدواج منصرف نماید. در مواجهه با چنین وضعیتی باید چه کار کنیم و  چگونه برای ازدواج تصمیم گیری کنیم؟